นักกอล์ฟที่ตีเหล็กได้ดี ส่วนใหญ่มักมีปัญหาตีหัวไม้ไดร์ฟเวอร์แล้วตกหยุด ไม่ได้ระยะ ลูกเฟดออกขวา สาเหตุทั้งหมดนี้เกิดจากความคุ้นเคยกับการเข้าปะทะลูกในลักษณะมุมอัดลง ซึ่งมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิด backspin มากเกินไป เมื่อลองพิจารณาการเซ็ตอัพของนักกอล์ฟเหล่านี้จะพบว่า ส่วนใหญ่มักจะปักทีต่ำ ตำแหน่งลูกเยื้องมาทางกลางลำตัว ซึ่งวิธีที่จะช่วยเพิ่มระยะสามารถทำได้ง่ายๆ โดยการปักทีให้สูง ขยับลูกไปซ้ายให้มากขึ้น แล้วสวิงให้เหมือนเดิม ... ย้ำ! สวิงให้เหมือนเดิม
แนวทางการแก้ไขเป็นตรรกะที่ดูเหมือนจะง่าย ปรับตำแหน่งลูกไปทางซ้ายมากขึ้นและปักทีให้สูงขึ้น ถ้านักกอล์ฟสวิงเหมือนเดิม หัวไม้ควรจะเคลื่อนที่ผ่านเส้นทางเดิม และเข้าปะทะด้วยมุมที่เสยและมี dynamic loft ที่มากขึ้น แต่ความเป็นจริง ไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะเมื่อตำแหน่งลูกและความสูงทีเปลี่ยนไป นักกอล์ฟก็จะปรับสวิงตามไปด้วยเพื่อตีลูกให้ได้ด้วยมุมเข้าลูกแบบกดเหมือนเดิม ... นี่คือธรรมชาติ
ต้นเหตุของการแก้ปัญหาที่ไม่สำเร็จนี้ อยู่ที่ตำแหน่งจรดลูก ... เมื่อตำแหน่งลูกไปทางซ้ายมากขึ้นและทีสูงขึ้น แล้วนักกอล์ฟจรดหัวไม้ไปอยู่หลังลูกกอล์ฟที่ขยับไปทางซ้ายมากขึ้น ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงในวงสวิงแล้ว ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ หากเราต้องการวงสวิงเดิม เคลื่อนที่ผ่านเส้นทางเดิม และเข้าปะทะด้วยมุมที่เสยและมี dynamic loft ที่มากขึ้น นักกอล์ฟควรจรดหัวไม้ที่ตำแหน่งเดิม แล้วตีด้วยวงสวิงเดิม โดยจินตนาการว่ากำลังตีลูกที่อยู่ในตำแหน่งเดิม แล้วหัวไม้เคลื่อนที่ผ่านไปปะทะลูกกอล์ฟจริง
ฝึกซ้อมตีหัวไม้โดยจรดหัวไม้ให้ห่างลูกไปสักระยะ แล้วจะคุ้นเคยกับฟิลลิ่งของการตีเสย แล้วค่อยๆขยับตำแหน่งการจรดหัวไม้ตามเหมาะสม การปรับวิธีการตีให้เสยขึ้นด้วยวิธีนี้ เป็นการปรับจิตล้วนๆ ไม่ได้ปรับวงสวิงเลย ถ้าทำได้จะเห็นระยะเพิ่มขึ้นทันที จากวิถีลูกที่ลอยในอากาศนานขึ้น ลูก carry ไกลขึ้น ตกแล้วลูกวิ่งมากขึ้น วิถีลูกจะดรอว์มากขึ้น หรือเฟดน้อยลง ... พบกันใหม่พรุ่งนี้
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.